Książki o autyzmie,  Popularno-naukowe i poradniki

O książce „Nieśmiali, skryci i społecznie niedopasowani” Cynthii Kim

Uważam, że książka „Nieśmiali, skryci i społecznie niedopasowani. Przewodnik po życiu z zespołem Aspergera” jest bardzo dobrym wstępem do tematyki autyzmu dla dorosłych (niekoniecznie tylko kobiet), którzy albo podejrzewają, że mogą być w spektrum, albo świeżo otrzymali diagnozę. Poleciłabym tę książkę zdecydowanie mocniej niż popularne, ale trochę kontrowersyjne „Aspergirls”.

Cynthia Kim, która sama została zdiagnozowana dopiero po czterdziestce, świetnie poradziła sobie z wymieszaniem osobistych doświadczeń oraz opisów codzienności z szerszym i bardziej ogólnym omówieniem poszczególnych zagadnień. Przy czym definicje ujęte w ramkach są napisane prostym językiem i dokładnie wyjaśnione, dzięki czemu czytelnik może bez problemu pojąć, czym są np. aleksytymia czy prozopagnozja. Z pewnością nie jest to skomplikowane opracowanie naukowe, lecz przystępna książka dla każdego.

Spis treści

Treści w książce „Nieśmiali, skryci i społecznie niedopasowani” ułożone są w tematyczne rozdziały, co mi osobiście bardzo odpowiada, bo dzięki temu od razu wiem, gdzie znajdę które informacje i nie musze kartkować całej książki, by znaleźć potrzebny mi fragment.

Zdecydowałam się przepisać cały spis treści, bo myślę, że nawet same tytuły rozdziałów mogą wam pomóc ustalić, czy warto kupić tę książkę i czy znajdziecie w niej coś dla siebie:

  1. Nieśmiała, skryta, społecznie niedopasowana
  2. Dorastanie bez diagnozy
  3. Poruszanie się w dżungli komunikacji społecznej
  4. Skomplikowane relacje z relacjami
  5. Rodzicielstwo aspergerowca
  6. Sztywność i rutyna
  7. Poszukiwania wrażeń sensorycznych i nadwrażliwość zmysłowa
  8. Autystyczne ciało
  9. Eksploracja świata emocji
  10. Funkcje wykonawcze: mózgowe centrum sterowania
  11. Ciemna strona
  12. Redefiniując siebie
  13. Dochodzenie do akceptacji

Trochę konkretów

W szczególności podobał mi się rozdział o emocjach oraz empatii, ponieważ idealnie pasuje on do tego, jak sama czuję i postrzegam świat. Świetnie było przeczytać o sobie z cudzej perspektywy. Fakt, że ktoś inny dokładnie opisał ten specyficzny sposób odczuwania, pomógł mi uporządkować sobie pewne rzeczy.

Warto też zwrócić uwagę na rozdział o meltdownach (spolszczonych na wybuchy nerwowe). Znajdują się w nim porady dla osób neurotypowych na temat tego, jak powinny reagować, gdy osoba autystyczna przechodzi meltdown. Dalej wiele osób nie wie, co w takiej sytuacji robić i potrafi wyrządzić więcej krzywdy niż pożytku, dobrze więc, że odpowiednie treści trafiły do książki. Autorka pisze też o innych, niekoniecznie pozytywnych cechach czy zachowaniach u osób autystycznych, jakich jak katastrofizm, perfekcjonizm, wycofanie, przesadna potrzeba kontroli, różne lęki. Dobrze, że nie zabrakło miejsca na przedyskutowanie tych częstych problemów.

Uwag krytycznych do „Nieśmiali, skryci i społecznie niedopasowani” w zasadzie nie mam – tak jak napisałam we wstępnie, jest to zdecydowanie lektura obowiązkowa. Jasne definicje pomogą czytelnikowi zrozumieć i nazwać to, kim jest, zaś osobiste przeżycia autorki pozwalają emocjonalnie poczuć swój autyzm, choćby poprzez uświadomienie sobie, że „nie tylko ja tak mam” czy „moje zachowanie jest normalne”. Należy tylko pamiętać, że nie wszystkie osoby autystyczne są takie same, nie wszystko więc będzie do każdego na 100% pasować. Autorka jest osobą w normie intelektualnej, werbalną, dosyć samodzielną – i taką perspektywę przedstawia, nie udając specjalistki od całego spektrum. Jednak na poziomie ogólnym to bardzo dobry opis autyzmu.


PS. Oryginalny tytuł to „Nerdy, Shy and Socially Inappriopriate”. Został on w rozdziale pierwszym przetłumaczony na „Dziwna, nieśmiała i nieprzystosowana społecznie”. Trochę szkoda, że tytuł okładkowy wybrano inny, bo jak dla mnie „nieśmiały” i „skryty” trochę za bardzo pokrywają się znaczeniowo, a „dziwny” jednak odnosi się do innej kategorii autystycznych cech i lepiej by pasował. Może się bano, że ktoś to słowo uzna za obraźliwe? Nie wiem, ja tam lubię być dziwna.

Jeden komentarz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *