W końcu nadrobiłam jedną z najpopularniejszych książek o kobiecym autyzmie, czyli “Kobiety i dziewczyny ze spektrum autyzmu. Od wczesnego dzieciństwa do późnej starości” autorstwa Sarah Hendrickx. I rzeczywiście, przynajmniej w mojej opinii, jest to bardzo dobra książka dla osób, które dopiero zastanawiają się nad diagnozą – pod tym względem postawiłabym ją obok “Nieśmiali, skryci i społecznie niedopasowani” Cynthii Kim. Na tę pozycję składa się 17 rozdziałów, które omawiają kolejne etapy życia osoby autystycznej i różne codzienne “zagadnienia” (m.in. dzieciństwo, edukacja, relacje, związki, seksualność, macierzyństwo, praca, starość), choć osobiście podzieliłabym tę książkę na dwie główne części. Pierwsza, odnosząca się głównie do dzieciństwa, skupia się przede wszystkim na różnicach pomiędzy chłopcami a…

Książka “Dzieci Aspergera” – wbrew tytułowi – nie jest wyłącznie biografią austriackiego psychiatry dziecięcego Hansa Aspergera, twórcy terminu “autystyczna psychopatia” i kryteriów jej diagnozowania. Prezentuje cały skomplikowany nazistowski system oceniania społecznej przydatności dzieci i ich likwidowania. W związku z tym w tej pozycji znajdziemy zarówno wprowadzenie na temat sytuacji polityczno-społecznej w międzywojennym Wiedniu, sylwetki najważniejszych lekarzy tamtego czasu, wyjaśnienie ideowych podstaw działania szpitala dziecięcego wywodzących się z ducha narodowosocjalistycznego państwa, jak i bardziej osobiste historie tych, którzy przeżyli lub rodzin tych, którzy zginęli. Nie zabrakło też podsumowania, co się działo z Aspergerem i jego współpracownikami po wojnie. Autorka bardzo obficie cytuje prace, notatki i artykuły Aspergera oraz pozostałych psychiatrów i…

“Dziewczyna w spektrum” to książka kontynuująca tradycje tytułów od autorek takich jak Sarah Hendrickx, Cynthia Kim czy Rudy Simone. Książek napisanych przez autystyczne kobiety o autystycznych kobietach, będące niezastąpionym źródłem wiedzy dla tych, które dopiero w dorosłości zaczęły podejrzewać o siebie autyzm lub późno doczekały się diagnozy. Z tą znaczącą różnicą, że jest to pozycja polska i wydana w tym roku, więc najbardziej aktualna. Spis treści Na książkę składa się sześć rozdziałów: O spektrum autyzmu u kobiet O relacjach O emocjach O ciele O pasjach Uwikłane w płeć i seksualność Dodatkowo na końcu znajduje się epilog z listą “100 elementów mojego spektrum”, która wydała mi się szczególnie ciekawa, bo to…

“Aspergirls. Siła kobiet z Zespołem Aspergera” Rudy Simone to dla wielu kobiet podejrzewających u siebie autyzm pierwsza i najważniejsza książka na ten temat. Tak było też dla mnie – a moje wrażenia z tej przełomowej lektury opisałam tutaj. Po roku postanowiłam jednak do niej powrócić i zobaczyć, czy wciąż jest dla mnie tak wartościowa. Spis treści: Tak jak ostatnio, przepisałam dla was spis treści, bo być może pomoże się on wam rozeznać, czy to książka dla was. Omówienie zawartości znajdziecie poniżej. Przedmowa Wstęp Rozdział 1. Wyobraźnia, samodzielna nauka czytania, zespół sawanta i niezwykle zainteresowania Rozdział 2. Inteligentne dziewczyny, które nienawidzą szkoły Rozdział 3. Przeciążenie sensoryczne Rozdział 4. O tym, jak…

Uważam, że książka “Nieśmiali, skryci i społecznie niedopasowani. Przewodnik po życiu z zespołem Aspergera” jest bardzo dobrym wstępem do tematyki autyzmu dla dorosłych (niekoniecznie tylko kobiet), którzy albo podejrzewają, że mogą być w spektrum, albo świeżo otrzymali diagnozę. Poleciłabym tę książkę zdecydowanie mocniej niż popularne, ale trochę kontrowersyjne “Aspergirls”. Cynthia Kim, która sama została zdiagnozowana dopiero po czterdziestce, świetnie poradziła sobie z wymieszaniem osobistych doświadczeń oraz opisów codzienności z szerszym i bardziej ogólnym omówieniem poszczególnych zagadnień. Przy czym definicje ujęte w ramkach są napisane prostym językiem i dokładnie wyjaśnione, dzięki czemu czytelnik może bez problemu pojąć, czym są np. aleksytymia czy prozopagnozja. Z pewnością nie jest to skomplikowane opracowanie naukowe,…

Nie wszystko, co nie jest normą, musi być „gorsze”. — Hans Asperger Początek tej książki nie nastroił mnie zbyt optymistycznie – za duży nacisk położono na genialnych Aspergerowców, inżynierów z Doliny Krzemowej, inteligentnych dziwaków. Obawiałam się, że cała ta książka będzie się skupiać na stereotypach i anegdotach o mało społecznych programistach. Na całe szczęście był to tylko wstęp – od rozdziału 3 cofamy się w przeszłość i stopniowo poznajemy zawiłe oraz skomplikowane losy badań nad autyzmem. I mam wrażenie, że zapoznanie się z historią tej konkretniej gałęzi psychiatrii bardzo pomaga zrozumieć, czemu dziś dyskusja o autyzmie wygląda tak a nie inaczej. Jest to bardzo długi i pełen przykładów okrutnych “terapii”…